Batik Tiga Negri; een doek uit drie regio’s.

Batikmakers gingen halverwege 19^e eeuw meer experimenteren met kleuren en expertises uit verschillende regio’s. Zo ontstonden de Tiga Negri batiks, wat letterlijk drie landen (of wel 3 regio’s) betekent. De benaming Tiga Negri doelt op het maken – meestal het verven, maar soms ook het aanbrengen van de was- in drie verschillende locaties van Java.  

Zo combineerden de makers de prachtige hoofdpatronen van planten, bloemen en vogels uit Lasem, met een deel van het ontwerp in het typische blauw van Kudus en de achtergrond klassieke patronen met de bruine van Surakarta  (Solo). Deze regio’s kunnen variëren.

In deze tijd waarin transport een enorm kostbare zaak was, stond de Batik Tiga Negri bekend als de duurste en meest exclusieve batik. Ook om logistieke redenen (de batiks kunnen bij de diverse batikkerijen kwijt raken) begon men in deze tijd met het signeren van de batiks, zodat ze weer bij de juiste batikkerij terug kwamen.

Deze batik is van de bekende Chinese Tjoa familie, gespecialiseerd in Batik Tiga Negri. De familie was zo begaan met de kwaliteit van hun batiks, dat ze na elk verfbad de batiks controleerden. Hun doeken maakten daarom een lange reis Solo-Lasem-Solo-Perkalongan-Solo. Elke stad had zijn eigen recept voor de perfecte kleurcombinatie van ingrediënten van inheemse planten. Ook het water in de betreffende regio speelde hierin een belangrijke rol. Deze mix zorgde voor de meest intense kleur.

Deze batiks waren bestemd voor de Indo-Chinese en Indonesische markt, voornamelijk in West Java.